Wiosenna pogoda i dłuższe dni obudziły w nas potrzebę kontaktu z naturą. Oboje z Jackiem, a i Pawełek też, potrzebowaliśmy wystawić nasze blade i zmęczone po zimie buźki na słońce.
Dziś jest , imieniny obchodzą:
Walentynkowe rozważania: czy to już starość?
Już na początku lutego mój mąż poinformował mnie, że z okazji zbliżających się Walentynek, zaplanował dla nas krótki wyjazd-niespodziankę. Jako że 14 lutego wypadał w środę, dokonał rezerwacji na poprzedzający weekend.
Nadszedł dzień wyjazdu. Tymczasem rano obudziłam się jak połamana. Doskwierał mi ból kręgosłupa. Otworzyłam oczy i pomyślałam sobie: właściwie nie jestem już taka młoda. Było nie było, klasyfikuję się do kategorii 40+, więc może mnie coś czasem boleć, choć wolałabym, aby tak nie było. Ale zaraz druga część mojego „ja” szepnęła: „Jesteś młoda duchem! Wstawaj i nie rozczulaj się nad sobą!” I oto przypomniał mi się zabawny wiersz Wisławy Szymborskiej, który zamieszczam obok, żebyście i Wy, drodzy Czytelnicy, mogli się pośmiać. No tak, myślę sobie. Nie jest tak źle! Nie kłuje mnie przecież serce ani nie boli wątroba, nie rwie mnie w kolanach, nie mam jeszcze (na szczęście!) zadyszki, gdy chodzę po schodach lub gdy wybieram się na wycieczkę. Metryka wyraźnie wskazuje, że jestem w sile wieku. Co więcej, poranne dolegliwości kręgosłupa utwierdziły mnie w przekonaniu, że nadal żyję, z czegoś trzeba się cieszyć!
Po tych rozmyślaniach od razu wstałam z łóżka w lepszym humorze, ciekawa, co też przyniesie ten dzień i jaką to niespodziankę wymyślił mój szanowny małżonek. Zdrowy rozsądek nakazywał nie marudzić i docenić fakt, że mój kochający domowe zacisze mąż wpadł na pomysł walentynkowej „surprise”. Co więcej, wiedząc, że ma dobry gust (wszak wybrał właśnie mnie) oczekiwałam czegoś naprawdę miłego. Głupotą byłoby więc to zepsuć i zacząć jęczeć od rana. Aby dodać sobie animuszu i nieco zmniejszyć ból pleców, poszłam czym prędzej po podarowaną mi kiedyś lampę na podczerwień, która rozgrzewając obolałe miejsce, poprawia samopoczucie. No tak, jak trwoga, to do Boga! Usiadłam wygodnie, ustawiłam maksymalny czas nagrzewania na 15 minut i wkrótce poczułam jak ciepło rozluźnia napięte mięśnie pleców. Wolę ten rodzaj terapii niż trucie się jakimś paracetamolem czy ibuprofenem, co w zasadzie chwilowo usuwa jedynie symptom, a nie przyczynę dolegliwości. Ból kręgosłupa to, niestety, efekt uboczny pracy biurowej, kiedy kilka godzin dziennie pozostaje się w niefizjologicznej pozycji.
Po kwadransie nagrzewania poczułam się dużo lepiej. Postanowiłam jeszcze wykonać kilka zalecanych mi wielokrotnie ćwiczeń rozciągających. No tak, pewnie gdybym ćwiczyła częściej, byłabym w lepszej formie. Ale ja naiwnie się łudzę, że ten raz w tygodniu naprawdę wystarczy. Cóż, jak mi pokazało życie, najwidoczniej nie wystarczy…
Po zaaplikowaniu całej serii wspomagaczy w postaci nagrzewania lampą na podczerwień i po wykonaniu stosownych ćwiczeń, wypiłam pobudzającą kawę i zaczęłam przygotowywać się do wyjazdu. A ubierając się, wciąż myślałam o zabawnej „Odzie do starości” Wisławy Szymborskiej. I szybko doszłam do pozytywnego wniosku, że faktycznie nie jest ze mną tak źle: nawet i teraz często śpię jak zabita i głowa boli mnie rzadko, więc nie ma co narzekać, tylko czym prędzej wcielić w życie epikurejską zasadę korzystania z życia. Przecież walentynkowa niespodzianka czeka…
Wisława Szymborska
Oda do starości
Co to za życie bywa w MŁODOŚCI!?
Nie czujesz serca… wątroby… kości …
Śpisz jak zabity, popijasz gładko…
i nawet głowa boli cię rzadko.
***
Dopiero człeku twój wiek DOJRZAŁY!
Odsłania życia urok wspaniały …
Gdy łyk powietrza, z wysiłkiem łapiesz…
Rwie Cię w kolanach…
Na schodach sapiesz…
Serce jak głupie szybko ci bije…
Lecz w każdej chwili czujesz że ŻYJESZ!
Więc nie narzekaj z byle powodu
Masz teraz wszystko, czego za młodu
nie doświadczyłeś. Ale DOŻYŁEŚ!
***
Więc chociaż czasem w krzyżu cię łupie
Ciesz się dniem każdym!
Miej wszystko w DUPIE!!!
Polecamy
Już od dawna myślałam, że muszę w końcu zadzwonić do Irenki, mojej dawnej sąsiadki, tej, dzięki której kontakt z Jackiem – moim obecnym mężem – był w ogóle możliwy i zakończył się happy endem. Myślałam o niej, myślałam i – jak to mówią – wywołałam wilka z lasu.
Różnice między Belgią a Irlandią są dość spore. Dla nas – Polaków pracujących poza granicami Polski – najważniejszą z nich jest prawdopodobnie to, że z Belgii do Polski, jak Ojczyzna wezwie, na upartego dojść można piechotą. Z Irlandii się nie da.
Sylwester tuż, tuż, szafy pękają w szwach, a i tak kobiety stoją zazwyczaj przed odwiecznym dylematem, że nie mają co na siebie włożyć.
Często dostaję pytania o to, jak sprawić, by miodowy miesiąc trwał jak najdłużej. Wtedy też pytam swoich klientów o to, czy jest jeszcze między nimi miłość. Pary zwracają się o pomoc do psychologa wtedy, gdy już wszystko inne zawiodło, a miłość jest na wyczerpaniu.
Ostatnimi czasy te trzy terminy atakują nas zewsząd, krzyczą na pierwszych stronach gazet, wyzierają z telewizora i dźwięczą w uszach niczym nieznośne moskity.
Najważniejsza jest gramatyka, wyuczenie się jak największej ilości słówek i poprawność, bez której ani rusz – właśnie tego najczęściej uczy nas polskie szkolnictwo, sprawiając, że z jednej strony jesteśmy podziwiani za granicą za nasze zdolności językowe, z drugiej strony jedn
Prawidłowo rozwinięta mowa wpływa na całościowy rozwój naszych dzieci. Mały człowiek poznaje świat dzięki rozumieniu mowy, a umiejętność mówienia daje mu możliwość wyrażenia własnych myśli, emocji, uczuć i pragnień. Rodzice są pierwszym i najważniejszym wzorem, który dziecko będzie naśladować.
Tradycją Polskiego Centrum Kształcenia im. Jana Pawła II w Brukseli stał się corocznie organizowany festyn. W tym roku odbył się w niedzielę, 15 czerwca. Pogoda dopisała, a na imprezę zorganizowaną przy współpracy z Komitetem Rodzicielskim przybyły całe rodziny.
Wydana miesiąc temu książka „Ugly Belgian houses”, „Brzydkie belgijskie domy” zdążyła narobić już sporo szumu. Jej autor, 33-letni Hannes Coudenys przyznaje, że prócz akceptacji spotkał się też ze słowami dezaprobaty dla swojej pracy.
- 1 z 61
- następna ›
Reklama
Galeria
Oni nam zaufali
