Felieton

Jednym z symboli, które nierozerwalnie kojarzą się z kwietniem, jest prima aprilis. Dzień żartów, kawałów, dozwolonego kłamstwa obchodzony był już w średniowieczu i prawdopodobnie nawiązuje do starorzymskich praktyk. O ponurej karierze żartów w PRL specjalnie dla „Nowinek” wypowiada się dr Wiesław Kot, wykładowca uniwersytecki, publicysta, krytyk filmowy i autor – między innymi – książki: „PRL – Jak cudnie się żyło”.

Dla Polaków bardzo ważne są dwa święta: Wielkanoc i Boże Narodzenie. Z każdym z nich wiążą się określone zwyczaje. A jako że Wielkanoc zbliża się wielkimi krokami, jest to doskonała okazja do przypomnienia najważniejszych zwyczajów związanych z tym świętem budzącej się wiosny.

Oto badanie Polaków na reprezentatywnej próbie. Pytanie: Co-Którym jesteś Polakiem?! Metodologia badań: „co drugi Polak”, „co piąty Polak” wbite w Google. Polityki unikałem.

Co-Drugi-Polak:

– Faceci?! Toż to jakiś podgatunek! – oceniła blondyna, wyjaśniając brunetce (albo odwrotnie) jakąś wątpliwość. Można z tą tezą dyskutować, można przyjąć ją z dobrodziejstwem inwentarza, warto jednak zwrócić uwagę, że szaleństwa facetów najczęściej spowodowane są niezwykle silnymi uczuciami do kobiet. I nie zawsze, niestety, jest to miłość.

To nie żart – w asortymencie niedawno otwartego w Eindhoven sklepu są suknie ślubne chroniące pannę młodą przed postrzałem. Jednakże, podobnie jak kuloodporne krawaty, jest to sprzęt na zamówienie. Na miejscu jednak zaopatrzyć się można w mniej okazjonalną, ale niemniej skuteczną kuloodporną odzież kolumbijskiej marki Miguel Caballero. To pierwsza w Europie placówka tej południowoamerykańskiej sieci.

„Co zrobić z dzikiem?” - podchwytliwo-dramatyczne pytanie postawiła polska blogerka mieszkająca w Belgii. Jej wpis ma charakter zdecydowanie kulinarny, znajdziecie tam przepis na potrawkę z dzika („1 kg mięsa z warchlaka, jeśli to dzik, to lepiej wcześniej zamarynować w winie”). I w zasadzie nie pochylałbym się tu nad belgijskim dzikiem, ale nieoczekiwany splot zdarzeń nakazał mi jednak pochylenie się.

Temat wspomnień z PRL-u rodzi bezlitosne konsekwencje; jeśli marzec, to - wiadomo - powinien być goździk i rajstopy na Dzień Kobiet. Odstąpimy jednak od tych, wielokrotnie zresztą przywoływanych, parcianych ikon polskiego socjalizmu. Dziś, owszem, będzie o kobietach, ale zwrócimy się bezpośrednio ku propagandzie z czasów, w których słowo „gender” było jeszcze nieznane, a słowo „dama” już odchodziło do lamusa historii, nie mieszcząc się w nowym, wspaniałym świecie. Świecie budowanym przez państwo robotników i chłopów. Brrr...

Powrót do pracy, i to na cały etat, prowadzenie naszego biura w pojedynkę z powodu braków kadrowych, a także dodatkowe obowiązki domowe sprawiły, że postanowiłam poszukać wsparcia w postaci pani sprzątającej.
Miałam już serdecznie dość tych wciąż na nowo pojawiających się gór prania i prasowania, sprzątania bałaganu po Pawełku i Jacku, doprowadzania kuchni do normalnego wyglądu.

Dzień Kobiet od lat dzieli społeczeństwo na zwolenników i przeciwników. Podział dotyczy celebrowania tego wciąż kontrowersyjnego święta. Żeby choć trochę przybliżyć fenomen 8 marca, poprosiłam o wypowiedź ludzi dobrze nam znanych z mediów. Swoją opinię w artykule zgodzili się przedstawić: Dariusz Bereski, Majka Jeżowska, Danuta Błażejczyk, Małgorzata Ostrowska, Krystyna Kofta i Robert Makłowicz.

W poprzednim numerze „Nowinek” obiecałam Państwu relację z wystawy Vincenta Van Gogha zatytułowanej „Narodziny artysty”, którą aktualnie można podziwiać w walońskim mieście Mons. Relacji jednak, w dosłownym znaczeniu, nie będzie. A jeśli nie będzie, to nie z mojej winy tylko z „przyczyn odgórnych”.